BiH
Višković o NATO bombardovanju: Htjeli su nam agresijom oteti svetu srpsku zemlju
Kazao je da je NATO-ov “Milosrdni anđeo” bio nemilosrdni napad na narod tadašnje Savezne Republike Jugoslavije
Premijer Republike Srpske Radovan Višković oglasio se povodom godišnjice NATO bombardovanja Jugoslavije 1999. godine.
On je izjavio da se prije 24 godine na tadašnju Saveznu Republiku Jugoslaviju “nemilosrdno sručila ubilačka mašinerija NATO alijanse, pokrećući kampanju masovnih vazdušnih napada na jednu suverenu zemlju, pod lažnih izgovorom i s ciljem da se srpskom narodu oružjem otme njegova sveta zemlja”.
– Ono što je svjetskoj javnosti, kao podvala, bilo predstavljeno kao humanitarna intervencija, u svojoj suštini bio je klasičan akt agresije na jednu suverenu državu, u nastojanju da se protivpravno otme dio njene teritorije, ocijenio je Višković.
Višković je dodao da danas postoji moralna i ljudska obaveza prema hiljadama brutalno ubijenih ljudi, prema sjenima trogodišnje Milice Rakić, da se svakog 24. marta obilježava tužna godišnjica. Kazao je da je NATO-ov “Milosrdni anđeo” bio nemilosrdni napad na narod tadašnje Savezne Republike Jugoslavije, saopćeno je iz Biroa Vlade Republike Srpske za odnose sa javnošću.
– Licemjerno izgledaju objašnjenja svih onih koji su te 1999. godine, kršeći međunarodno pravo, tražili opravdanje za brutalnu agresiju u navodnim humanitarnim razlozima, da bi se sada, najednom, u svjetlu aktuelnih geopolitičkih okolnosti, pretvorili u najvećeg zaštitnika međunarodnog prava. Davno su Srbi, na teži način, naučili šta znači licemjerje takozvane međunarodne zajednice. Davno smo naučili da svijetom i odnosima među državama ne vlada međunarodno pravo, nego pravilo gole, brutalne sile. I da za svaku silu, svaku sručenu bombu na neku zemlju, oni sa moći lako nađu opravdanje, naglasio je Višković.
Prema njegovim riječima, ono što su oni svjetskoj javnosti predstavili kao humanitarnu akciju, bila je, zapravo, “oružana podrška jednoj od strana u sukobu”.
– Te 1999. godine, trajno je polomljen sistem međunarodnog prava i nepovratno urušen princip rješavanja sporova između država, kroz sistem Ujedinjenih nacija. Posljedice takvog djelovanja danas se prepoznaju u ratovima širom svijeta i onim koji su u žiži interesovanja svjetske javnosti, ali i onim drugim, koji jednako tako traju, ali ih niko ne spominje, jer to ne odgovara generatorima sukoba. Iza onih koji pišu scenarija ovakvih ratova, potpaljujući narode na međusobno istrebljenje, ostaju prah i pepeo na terenu, a njima profit, materijalni i svaki drugi, zaključio je Višković.